Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

2 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΙΛΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

Παρασκευή 1/11

>Προβολές ντοκιμαντέρ και συζήτηση με τους δημιουργούς:
- 17:00 “Lakabe: 33 χρόνια κατειλημμένο χωριό στη χώρα των Βάσκων”
Ελευθεριακός κοινοτισμός: Πως απαντάμε ως κοινότητες αγώνα στο ζήτημα της οργάνωσης και των δομών (διάρκεια 52’)
- 21:30 “Ερείπια”
Ένα ντοκιμαντέρ που αφηγείται μια στημένη ιστορία υστερίας για τουςπολλούς και διαπόμπευσης για τις λίγες, τελικά, οροθετικές γυναίκες (διάρκεια 60’)
>Προβολή της ταινίας “Persepolis” στις 19:00 (διάρκεια 96’)

Σάββατο 02/11

>Graffiti (στις 12:00)
Ομορφαίνουμε τον εξωτερικό χώρο της Βίλας με graffiti και φαντασία,και με μουσική από τον DJ Differ
(όποιος ψήνεται ας φέρει και τα δικά του χρώματα για να συμπληρώσουν όσα φέραμε ήδη εμείς)
>Κυνήγι θησαυρού για μικρούς και μεγάλους (στις 12:00)
>Τσιμπούσι ρεφενέ (στις 14:00)
(φαγητό από όλους για όλους)
>Εκδήλωση-Συζήτηση (στις 18:00)
με θέμα:
“Οι νέες συνθήκες εργασίας, τα όρια και οι προοπτικές του συνδικαλισμού και η σύνδεση των εργατικών αγώνων με τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα που δρουν στις γειτονιές”
και με τη συμμετοχή σωματείων και εργαζομένων

Κυριακή 03/11

>Graffiti (στις 12:00)
Ολοκληρώνουμε αυτό που αρχίσαμε
>Μπαξές
Εργαστήρι κομποστοποίησης: μαθαίνουμε όλα τα μυστικά (στις 12:00)
Φυτεύουμε τα χειμωνιάτικα λαχανικά (στις 13:00)
>Ρεμπέτικο γλέντι με τους γνωστούς-άγνωστους ρεμπέτες της Βίλας (στις 18:00)
*Παράλληλα με τις διάφορες εκδηλώσεις θα διεξάγεταιστον εσωτερικό χώρο της Βίλας έκθεση κινηματικής-πολιτικής αφίσας, καθώς και έκθεση φωτογραφίας.
*Θα λειτουργεί επίσης και αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο.

BAR οικονομικής ενίσχυσης 1/11-Αλληλεγγύη στους απολυμένους της ACS Γλυφάδας και Αλίμου

 
 
 
αναδημοσίευση από ναμούς (αναρχική συλλογικότητα από Ελληνικό, Άνω Γλυφάδα, Αργυρούπολη)
Κανείς   δεν   λυπάται όσους συμπεριφέρονται   σαν  ηττημένοι  πριν καν δώσουν τις μάχες τους
Οι απολυμένοι της ACS Αλίμου θα νικήσουν
 
Στις αρχές Αυγούστου και χωρίς καμιά προειδοποίηση οι πράκτορες του υποκαταστήματος της ACS Αλίμου, με την επωνυμία Αφοί Σακκά Ο.Ε. ανακοινώνουν στους εργαζομένους πως το μαγαζί θα μεταφερθεί στη λεωφόρο Κύπρου 158 στην Αργυρούπολη και ότι στο εξής θα λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση. Η ACS κρυπτόμενη πίσω από την επωνυμία Αφοί Σακκά Ο.Ε. απολύει όλους τους εργαζόμενους ενώ τους χρωστά ήδη δεδουλευμένα και άδειες και αρνείται να καταβάλει τις αποζημιώσεις απόλυσης. Εκτός αυτού, τους εκβιάζει «προτείνοντας» τους να παραιτηθούν των παραπάνω δικαιωμάτων τους ώστε να τους επαναπροσλάβει με νέες ατομικές συμβάσεις των 490 ευρώ στο «νέο» υποκατάστημα της ACS στην Αργυρούπολη. Με ακριβώς την ίδια πολιτική ακολούθησε το κλείσιμο του υποκαταστήματος της Γλυφάδας, αρχές Σεπτέμβρη.
 
Η συγκεκριμένη κίνηση της ACS  αλλά και το γεγονός ότι κρύβεται πίσω από επωνυμίες τρίτων δεν ήταν μεμονωμένη αλλά εντάσσεται σε ένα γενικότερο σχέδιο της εταιρίας ώστε να χρησιμοποιεί παντού τα διακριτικά της αλλά παράλληλα να αποκλείει την εταιρική συνδικαλιστική εκπροσώπηση(και άρα συμβάσεις με μισθούς κατά πολύ υψηλότερους) και να δηλώνει πως δεν φέρει καμία ευθύνη στην περίπτωση που καταστρατηγούνται τα εργασιακά δικαιώματα των υπαλλήλων της. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι αυτή η στρατηγική της εταιρίας αφορά όλη την περιοχή των νοτίων προαστίων με αποτέλεσμα λιγότερους, πιο κακοπληρωμένους και εντατικοποιημένους εργαζόμενους.
 
Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Η περίπτωση της αναδιάρθρωσης της ACS είναι μόνο ένα κομμάτι της αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων και κατ’ επέκταση του κεφαλαίου που σε καιρούς μειωμένων ευκαιριών ψάχνει να βρει σανίδες σωτηρίας για να διατηρήσει τη συσσώρευση κέρδους εις βάρος, φυσικά, των εργαζομένων. Τα αφεντικά, μικρά και μεγάλα, αξιοποιούν ένα βασικό εργαλείο: Τις ελευθερίες που τους δίνουν τα λεγόμενα Μνημόνια ώστε να υποτιμήσουν την εργατική δύναμη για να δουλεύουμε περισσότερο, φτηνότερα και χωρίς να βγάζουμε άχνα. Σε πολλές περιπτώσεις τα αφεντικά, μέσω  του φόβου της ανεργίας, της οικονομικής αλλά και κοινωνικής εξαθλίωσης πετυχαίνουν τον σκοπό τους κερδίζοντας έδαφος στον ταξικό πόλεμο. Όμως σ’ αυτήν την αρνητική συγκυρία  δίνονται και ένα πλήθος μικρών και μεγαλύτερων αγώνων με χαρακτηριστικά που ξεφεύγουν από τον κλασικό θεσμικό συνδικαλισμό.
 
Ένας τέτοιος αγώνας είναι και αυτός των 9 από τους παραπάνω απολυμένους των 2 υποκαταστημάτων που δημιούργησαν την Επιτροπή Εργαζομένων ACS Αλίμου και Γλυφάδας όπου με την στήριξη της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ) αλλά και τις «κοινωνικές πλάτες» αλληλέγγυων και συλλογικοτήτων της περιοχής
 
(αναρχική συλλογικότητα ναμούς, ανοιχτή συνέλευση Ελληνικού-Αργυρούπολης και στη συνέχεια ο κοινωνικός χώρος Υπόστεγο), όπως επίσης και θεσμικών οργάνων (ΣΕΤΤΕΑ), διεκδικούν  από τα αφεντικά τα δεδουλευμένα τους, τις αποζημιώσεις τους αλλά και αναγνώριση της σύμβασης εργασίας με τον παλιό μισθό. Μέσα από οριζόντιες δομές και χωρίς αντιπροσώπους και πεφωτισμένους ηγέτες διεξάγουν έναν αγώνα με μέσα που έχουν επιλέξει οι ίδιοι  χωρίς να δεσμεύονται αποκλειστικά από την θεσμικότητά τους. Σε μια περίοδο μάλιστα όπου κράτος και αφεντικά καταπατούν τους ίδιους τους θεσμούς, ένας αγώνας προσκολλημένος σε γραφειοκρατικές και θεσμολαγνικές τακτικές, μπορεί να οδηγήσει μόνο στην ήττα. Αντίθετα, σωματεία, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες εργαζομένων που προκρίνουν την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς με την ουσιαστική, ενεργό συμμετοχή όλο και περισσότερων εργαζομένων τόσο στις αποφάσεις όσο και στην υλοποίηση τους έχουν πετύχει ένα πλήθος από μικρές φαινομενικά νίκες (ανάκληση απολύσεων, καταβολή δεδουλευμένων κλπ). Τέτοιες νίκες αποτελούν παρακαταθήκη για τους ταξικούς αγώνες εν γένει, αφού από τη μία αποτελούν ανάχωμα για τα σχέδια των αφεντικών και από την άλλη δυναμώνουν την πίστη των εργαζομένων για έναν αντιιεραρχικό δυναμικό συνδικαλισμό μακριά από τον έλεγχο των κομμάτων και την συνδιαλλαγή με τα αφεντικά.
 
Εμείς, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των εργαζομένων της ACS Αλίμου και Γλυφάδας αφού πιστεύουμε ότι κάθε μερικός αγώνας με χαρακτηριστικά που προκρίνουν την αυτοοργάνωση και  την συλλογική από τα κάτω διεκδίκηση, ξεφεύγει από τα όρια του συντεχνιακού και είναι υπόθεση όλης της εργατικής τάξης. Είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια και συμβάλει στην όξυνση της ταξικής πάλης όπως και κάθε αδιαμεσολάβητος αγώνας που γίνεται σε ταξική και κοινωνική βάση. Άλλωστε για εμάς η λύση δεν είναι ένας πιο ανθρώπινος καπιταλισμός ούτε ένα γύρισμα «στα παλιά» όταν οι εργασιακές συνθήκες ήταν καλύτερες αλλά η καταστροφή του κράτους και της μισθωτής εργασίας
και η κοινωνική απελευθέρωση.
 
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ACS ΑΛΙΜΟΥ     ΚΑΙ ΓΛΥΦΑΔΑΣ
 
 
Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

ΤΕΤΑΡΤΗ 23/10 στις 14:00,ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΑΕΙ-ΤΕΙ

Η κυβέρνηση αποπειράθηκε τον Σεπτέμβριο μια νέα εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας σε πολλούς κλάδους του δημοσίου. Όσον αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση 1349 εργαζόμενοι από 8 πανεπιστήμια επιδιώκεται να μπουν στον προθάλαμο της ανεργίας. Απέναντι σε αυτή την ενέργεια που είναι κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης του κεφαλαίου και του κράτους του στον κόσμο της εργασίας οι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια έχουν ξεκινήσει εδώ και περίπου 6 εβδομάδες μια μαχητική απεργία διαρκείας.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το γεγονός ότι στα περισσότερα ιδρύματα διαπιστώνεται έλλειψη διοικητικού προσωπικού και όχι πλεόνασμα, φαίνεται ότι οι απολύσεις αυτές δείχνουν το δρόμο για την περαιτέρω προώθηση των επισφαλών σχέσεων εκμετάλλευσης όπως είναι οι εργολαβίες που όλοι γνωρίζουμε τις σχέσεις και τους όρους με τους οποίους αυτές λειτουργούν (εργοδοτική ασυδοσία-τρομοκρατία, χαμηλοί μισθοί, παράνομες απολύσεις κλπ). Το κράτος προσπαθεί να αποποιηθεί ένα μεγάλο κομμάτι των χρηματοδοτικών υποχρεώσεών του, να προωθήσει η μετακύλιση του κόστους εκπαίδευσης της εργασιακής δύναμης στους φοιτητές και και να εξασφαλίσει φράγκα για τους ιδιώτες εργολάβους που θα αναλάβουν μεγάλο μέρος των διοικητικών λειτουργιών των πανεπιστημίων.Έτσι όπως ήδη έχει γίνει στον τομέα καθαρισμού, έτσι όπως λειτουργούν οι γραμματείες και άλλες διοικητικές λειτουργίες του Α.Π.Θ. και έτσι όπως μεθοδεύεται το τελευταίο διάστημα στον τομέα της φύλαξης.

Γίνεται ξεκάθαρο πια, ότι το πανεπιστήμιο είναι ένας ακόμα εργασιακός χώρος με ό,τι βαρβαρότητα αυτό συνεπάγεται. Μια απ’ τις βασικές του λειτουργίες, η αναπαραγωγή/κατανομή και πειθάρχηση εργατικού δυναμικού μέσω της διδασκαλίας, των εργαστηρίων κλπ βασίζεται με τη σειρά της σε φιγούρες ξεκάθαρα εργατικές. Το προσωπικό των πανεπιστημίων είτε μιλάμε για την γραμματειακή υποστήριξη, είτε για συντηρητές οργάνων, είτε για φύλακες, είτε για καθαρίστριες, είτε για βιβλιοθηκάριους, είτε για μάγειρες και λαντζέρηδες στις λέσχες, είτε για εργαστηριακό προσωπικό, είναι τόσο απαραίτητο όσο και αφανές και υποτιμημένο σε σχέση με τις φιγούρες των καθηγητών.

Εδώ και χρόνια οι μεταρρυθμίσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτελούν κεντρικό ζήτημα συζήτησης στην καπιταλιστική δημόσια σφαίρα. Τον τελευταίο καιρό όμως έχει γίνει ξεκάθαρη η τάση της σταδιακής ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων όχι με την έννοια της πλήρης απόσυρσης του κράτους, που είναι άλλωστε αδύνατη, αλλά με την έννοια της λειτουργίας τους βάσει ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων αποδοτικότητας και κόστους. Το νέο πανεπιστήμιο-επιχείρηση επιτίθεται στον κοινωνικό μισθό μετακυλίοντας το κόστος αναπαραγωγής των φοιτητών στις πλάτες τους (μη παροχή συγγραμμάτων, σίτισης, στέγασης, εισαγωγή διδάκτρων) προωθεί την πειθάρχηση των φοιτητών (με μαθήματα αλυσίδες, διαγραφές και εντατικοποίηση στα προγράμματα σπουδών) έχοντας ως τελικό στόχο τη δημιουργία ενός ευέλικτου, πειθαρχημένου, εξατομικευμένου και υποτιμημένου εργατικού δυναμικού. Οι πανεπιστημιακοί χώροι μετατρέπονται σε αποστειρωμένα επιτηρούμενα πεδία, έτσι ώστε οποιαδήποτε δραστηριότητα δεν εναρμονίζεται με τα αυστηρά ακαδημαϊκά κριτήρια να είναι καταδικαστέα και απαγορευμένη.

Πάνω στις πλάτες των εργαζομένων και των φοιτητών, πάσης φύσεως αφεντικά, managers και εργολάβοι βγαίνουν κερδισμένοι, όντας έτοιμοι να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία που τους δίνεται για να εγκαθιδρύσουν κερδοφόρα μαγαζιά μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους. Μαζί τους φυσικά, οι μεγαλοκαθηγητάδες-εργοδότες που πλουτίζουν εδώ και χρόνια απ’ τα ερευνητικά προγράμματα, εκμεταλλευόμενοι την φθηνή ή απλήρωτη εργασία μεταπτυχιακών φοιτητών.

Σε μια περίοδο βίαιης απαξίωσης της εργασιακής μας δύναμης, διαμορφώνεται μια κατάσταση διαρκούς έκτακτης ανάγκης. Το κράτος εμφανίζεται ως εγγυητής της νομιμότητας και της ασφάλειας ταυτόχρονα με την ενιαία πολιτική απαξίωσης που ακολουθεί, με σειρά αντιδραστικών μέτρων, απολύσεις, μειώσεις μισθών, αντιμεταναστευτική πολιτική (εγκλεισμοί χιλιάδων μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, πογκρόμ «Ξένιος Δίας»), γενικευμένη καταστολή κοινωνικών αγώνων με επιθέσεις σε καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους, συλλήψεις και τρομοκρατία.

Απέναντι στις προσπάθειες καταστολής, τρομοκράτησης και διαίρεσης των απεργών είτε με «πληροφορίες» για εισαγγελικές παρεμβάσεις, είτε μέσω της ατομικής διαδικτυακής υποβολής στοιχείων, προκειμένου να παραδοθούν οι λίστες με τα ονόματα στους φορείς του υπουργείου, είτε μέσω των παραινέσεων των πρυτάνεων για απεργία με ανοιχτές τις σχολές, οι απεργοί απαντούν μαχητικά με μαζικότερες και δυναμικότερες περιφρουρήσεις των πανεπιστημιακών χώρων παράλληλα με τις αποφάσεις για συνέχιση της απεργίας.

ΤΕΤΑΡΤΗ 23/10 στις 14.00
Κεντρική Πύλη ΕΚΠΑ (Ούλωφ Πάλμε, κατευθείαν με το  λεωφ. 221 από Ακαδημία)

Εργαζόμενες/οι, φοιτήτριες/ες απο ΕΚΠΑ και ΕΜΠ // στέκια και συλλογικότητες απο τα ανατολικά

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ

 
Η περίοδος που διανύουμε είναι ίσως από τις χειρότερες για το εργατικό κίνημα εδώ και πολλές δεκαετίες. Η βάρβαρη πολιτική των κυβερνώντων υπό την άγρυπνη καθοδήγηση της άρχουσας τάξης, έχει ξεθεμελιώσει τα μόνα πράγματα που αποτελούν τη δύναμή μας: τη μεταξύ μας αλληλεγγύη και το μισθό. Τον άμεσο και τον κοινωνικό μισθό (υγεία, παιδεία, επιδόματα ανεργίας κλπ).
 
Όσο διεκδικητικοί κι αν υπήρξαμε στο παρελθόν, όσο και αν τους αναγκάσαμε να πληρώσουν από τη μεταπολίτευση και μετά, δεν ξεχνάμε ότι σαν εργατική τάξη παραμένουμε μια τάξη του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Είμαστε ο ένας από τους δύο πόλους της καπιταλιστικής σχέσης. Και μ’ αυτήν τη σχέση πρέπει να τελειώνουμε. Τώρα βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο. Ήμασταν κάτι, δεν είμαστε τίποτα. Αν ξαναγίνουμε κάτι καλύτερο, ίσως αυτή τη φορά ανοίξουμε το δρόμο για να γίνουμε το παν.
Μπορεί να βάλαμε ακόμη μία ήττα στην καμπούρα μας,με τηναπεργία "διαρκείας" στη μέση εκπ/ση, αλλά η ταξική πάλη δεν τελειώνει. Μέσα και από αυτoύς τους αγώνες αποδεικνύεται ότι ο μόνος δρόμος είναι αυτός της ακηδεμόνευτης αυτοοργανωμένης μαχητικής δράσης, ενάντια στους αυτόκλητους σωτήρες των κομμάτων, ενάντια στους γραφειοκράτες συνδικαλιστές.    
 
 
 
 

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΚΠΑ και ΕΜΠ:ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ-ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 19/10,ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ



Το Σάββατο 19 Οκτωβρίου
οι εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου
που βρισκόμαστε σε απεργία διαρκείας από τις αρχές του Σεπτέμβρη
καλούμε
τα σωματεία και όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα
σε πορεία ενάντια στις απολύσεις και την απαξίωση της εργασίας και της ζωής μας.
Αγωνιζόμαστε για την υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της Παιδείας.

Προσυγκέντρωση: Προπύλαια Πανεπιστημίου Αθηνών, 2:00 μ.μ.
Η πορεία θα κατευθυνθεί στη Βουλή.

Διαδηλώνουμε αποφασιστικά ότι στηριζόμαστε ο ένας στον άλλον και λέμε δυναμικά «ΟΧΙ» στην αμείλικτη πολιτική που επενδύει στον φόβο, διαλύει τον κοινωνικό ιστό, θυσιάζει πολύτιμα εργασιακά κεκτημένα και καταργεί κοινωνικές παροχές στον βωμό του δήθεν δημοσιονομικού συμφέροντος, ενώ στοχεύει στην πολυδιάσπαση του μετώπου των εργαζομένων και στην εξυπηρέτηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Στις 4:00 μ.μ. καλούμε τους εργαζόμενους όλων των φορέων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε συνέλευση συντονισμού στο κεντρικό κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών στα Προπύλαια. Στις 6:00 μ.μ. θα ακολουθήσει μεγάλη συναυλία στα Προπύλαια για την προάσπιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου, που διοργανώνουν οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές Ε.Κ.Π.Α. και Ε.Μ.Π.

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ– ΑΚΟΥΜΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΜΑΣ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

 

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18/10:Όλοι διαδηλώνουμε στο Κερατσίνι


image002Παρασκευή 18 Οκτώβρη 6μμ (Π. Τσαλδάρη) Όλοι διαδηλώνουμε στο Κερατσίνι
18  Σεπτέμβρη 2013, Κερατσίνι: Ο Παύλος Φύσσας δολοφονείται από τον Γιώργο Ρουπακιά, μέλος των ταγμάτων εφόδου της Χ.Α, με δυο μαχαιριές στην καρδιά εκτελώντας εντολές ανωτέρων!

Ένα μήνα μετά…

Τίποτα δεν έχει αλλάξει…

Μετά από τόνους μελανιού σε εφημερίδες, εκατοντάδες αναλύσεις, δεκάδες τηλεοπτικά πάνελ…

Τα στελέχη της Χρυσής Αυγής μπαινοβγαίνουν στα δικαστήρια με σωρεία κατηγοριών, όμως μόνο ελάχιστοι προφυλακίστηκαν.

Οι καναλάρχες τους κλείνουν τα μικρόφωνα ενώ καθημερινά τους διαφήμιζαν.

Οι δημοσιογράφοι τους κατακεραυνώνουν, ενώ πριν τους εγκωμίαζαν.

Αυτοί που “δεν ήξεραν”, είχαν αποδείξεις από το 1987.

Οι εφοπλιστές που τους χρηματοδοτούσαν συνεχίζουν να κερδοσκοπούν στο απυρόβλητο.

Η αστυνομία που τους “κυνηγάει”, δεν ασχολείται με τους  φασιστικούς θύλακες που είναι γεμάτα τα σωθικά της.

Η κυβέρνηση που επιβάλλει την «νομιμότητα» και «καταδικάζει την βία από όπου και αν προέρχεται» μέχρι πριν ένα μήνα έψαχνε συνεργασίες μαζί τους και ήθελε μια πιο «σοβαρή Χρυσή Αυγή», για να κυβερνήσει μαζί της. Ταυτόχρονα επιβάλλει και πιο βίαια μέτρα για τον λαό, καταστέλλει κινητοποιήσεις,  ποινικοποιεί αγώνες και πετσοκόβει  δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες!

…και τίποτα δεν είναι όπως παλιά!

Από την πρώτη κιόλας μέρα της δολοφονίας χιλιάδες λαού βγήκαν στο δρόμο, εκατοντάδες διαδηλώσεις σε όλη την χώρα και το εξωτερικό βροντοφώναξαν “σιγά μην φοβηθώ”,  οι γειτονιές μας ξανάσμιξαν, τα καφενεία μας ξαναζωντάνεψαν,  νέοι και νέες εξεγέρθηκαν,  εργαζόμενοι-γονείς αφυπνίστηκαν!

Όλα αυτά για να μας υπενθυμίσουν κάτι που οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας ήξεραν χρόνια και το πλήρωσαν με αίμα, ότι :

«Απ’ τα τσακάλια δε γλιτώνεις μ΄εύχες και παρακάλια»

Καμία αστυνομία δεν πρόκειται να εξιχνιάσει τις βρωμιές της Χ.Α και τον φασισμό, γιατί διαπλέκονται μαζί τους εδώ και χρόνια.

Κανένα κράτος δεν πρόκειται να πατάξει το παρακράτος γιατί είναι το μακρύ τους χέρι.

Καμιά κυβέρνηση δεν θα τους ξεσκεπάσει ολοκληρωτικά, ειδικά με τον λαό αμέτοχο, γιατί έχουν άμεσα συμφέροντα από αυτούς, για να επιβάλλουν τον φόβο και το σύγχρονό δουλεμπόριο.

Ο φασισμός τσακίζεται μόνο με πάλη λαϊκή!

Νέε, άνεργε, εργαζόμενε, μαθητή, γονέα, κάνε δική σου υπόθεση το ξερίζωμα τυράννων-φασιστών από την γειτονιά μας, τα σχολεία μας, τα στέκια μας, την δουλειά μας!

Μόνο ο αγωνιζόμενος λαός μπορεί να ξεριζώσει την σκουριά του φασισμού και του συστήματός του από τις γειτονιές μας, όπως και το ’40.

ΚΑΜΙΑ  ΑΠΑΘΕΙΑ – ΚΑΜΙΑ  ΑΝΑΜΟΝΗ

ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΤΕΙΧΟΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ- ΑΓΩΝΑ
ενάντια στην φτώχεια, τα μνημόνια, την κυβέρνηση, τον ολοκληρωτισμό, τον φόβο και τον φασισμό

Αντιφασιστικός Συντονισμός Κερατσινίου Δραπετσώνας Περάματος http://antifasikdp.wordpress.com

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

ΑΛΛΑΓΗ ΧΩΡΟΥ για τη ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ

Η ανοιχτή συζήτηση για το "Νέο" λύκειο και την επίθεση ενάντια σε μαθητές-γονείς-εκπαιδευτικούς που προωθείται με το σχετικό νόμο, μεταφέρεται στο χώρο δράσης και αλληλεγγύης "Υπόστεγο", 25ης Μαρτίου 38, Αργυρούπολη, πλησίον πλ .Ήρώων Πολυτεχνείου
Εύρεση στο χάρτη:
(http://www.stigmap.gr/umap4170-25is-martiou-38-elliniko-argyroupoli-164-52-ellada.html)

Η συζήτηση μεταφέρεται σε στεγασμένο χώρο, λόγω καιρού.

Πρωτοβουλία για τη διάχυση των αγώνων στην εκπαίδευση

 

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

ΤΟ ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟ ΚΑΤΕΡΓΟ:ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ


Την Τρίτη 10/09 ολοκληρώθηκε η ψήφιση του νόμου για το Νέο Λύκειο, με τον οποίο το κράτος συνεχίζει την επίθεση ενάντια σε σας, ενάντια σε μας, ενάντια σε όλους. Όσοι είμαστε μαθητές -τριες, όσοι είμαστε γονείς μαθητών κι όσοι είμαστε δάσκαλοί τους στα σχολεία.

Το Νέο Λύκειο επιχειρεί να βαθύνει το σύστημα αξιολόγησης και ανταγωνισμού και στοχοποιεί εκείνη τη μερίδα των παιδιών που δε θα ανταπεξέλθει στην πίεση και τα έξοδα προορίζοντάς την για αναλώσιμο εργατικό δυναμικό.  Συγχρόνως αποβλέπει και στο να υποτιμήσει την εργασία των εν ενεργεία εκπαιδευτών.

Για μας όλα αυτά βέβαια τελούν συνεχώς υπό διακύβευση. Δε θα αφήσουμε να μας πετάξουν έξω από το λύκειο. Δε θα τους επιτρέψουμε να μας στερήσουν αυτό που μας ανήκει, ένα κομμάτι του «κοινωνικού» μας μισθού. Δε θα γίνουμε οι καταρτίσιμοι δούλοι του 21ου αιώνα.

Καλούμε μαθητές-γονείς και εκπαιδευτικούς σε μια ενημέρωση
για το νόμο και σε συζήτηση γιατί δεν έχουμε καμιά αμφιβολία πως, αν και η απεργία των καθηγητών  τελείωσε, ο αγώνας συνεχίζεται. Αυτό επιβεβαιώνουν οι  καταλήψεις σχολείων από μαθητές και ο πεισματικά εντεινόμενος αγώνας των υπό απόλυση 1.500 διοικητικών στην τριτοβάθμια.
·        Τμήματα 27 και 30 μαθητών
·        Τμήματα 20 μαθητών και πάνω στην κατεύθυνση
·        4 φορές Πανελλήνιες, σε κάθε τάξη του Λυκείου, και μία για δωράκι μετά τη γ΄ λυκείου
·        10,1 βάση για να περάσεις την τάξη, με 10 μέσο όρο Μαθηματικά και 10 μ.ο. Αρχαία και Νέα Ελληνικά
Τι; Δεν υπάρχουν φράγκα για φροντιστήρια; Τότε, το νέο λύκειο φροντίζει για σένα. Σε στέλνει κατευθείαν για δουλειά/δουλεία!!!
(απλήρωτο εννοείται…)
ΣΥΖΗΤΗΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ : ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4/10 ΠΛ. ΣΟΥΡΜΕΝΩΝ στις 20:00
Πρωτοβουλία για τη διάχυση των αγώνων στην εκπαίδευση
                                                         
ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ-ΤΕΣ ΑΔΙΟΡΙΣΤΟΙ-ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ -ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ,ΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ